کالیبراسیون چیست؟
کالیبراسیون عبارت است از مقایسه یک ابزار اندازه گیری با یک استاندارد و تعیین میزان خطای این وسیله نسبت به آن استاندارد و در صورت لزوم تنظیم دستگاه مطابق با استانداردها . ابزاری که به عنوان استاندارد در فرآیند کالیبراسیون به کار گرفته میشود دقت بالاتری نسبت به تجهیزات فرآیند دارد .
در واقع کالیبراسیون ویژگی های کارآمدی دستگاه یا مواد مرجع را به وسیله انجام مقایسات مستقیم مشخص میکند. هر وسیله ای که برای اندازهگیری به کار میرود ودر روشهای اجرایی به استفاده از آن اشاره شده است ، نیاز به صحت و دقت یا کالیبراسیون دارد .
دستگاه های اندازه گیری باید به طور دورهای کالیبره شوند. گذشت زمان، فرسودگی، حوادث غیر قابل پیش بینی و… باعث میشوند تا نتایج آنها با استانداردها مطابقت نداشته باشد و نیازمند تایید مجدد باشند .
فرآیند کالیبراسیون :
ابتدا می بایست سطح فیکسچر محرک ارتعاشی و سنسور مرجع از هرگونه آلودگی پاک شده و شرایط تختی و کیفیت سطح بازرسی گردد . سنسور شتاب سنج مرجع و شتاب سنج مورد برای کالیبراسیون و نیز گشتاور اتصال ذکر شده بر روی محرک اتعاشی نصب نمایید . برای فرکانس های زیر 5 کیلو هرتز میتوان از فیکسچر های مناسب استفاده نمود. در فرکانس بالاتر می بایست از نوع اتصال پشت به پشت برای سنسورها استفاده نمود . به جای ولت متر، فاز متر و ژنراتور عموما از آنالایزرهای ارتعاشی دو کاناله باصحت عملکرد کافی استفاده میشود. در صورت نیاز نسبت به ولتاژ خروجی ها و نیز اختلاف فاز بین دو کانال را اندازه گیری نمایید .
حساسیت سنسور مرجع را ابتدا تعیین نمایید. (برای شتاب سنج 160 هرتز ارجح می باشد و 80 هرتز نیز به عنوان انتخاب دوم میتواند به کار رود .) دامنه پیشنهادی برای شتاب سنج ها نیز 100 متربر مجذور ثانیه و یا 10،20، 50 متر بر مجذور ثانیه به عنوان انتخاب های دیگر است . سپس حساسیت را در دیگر فرکانس ها و دامنه ها تعیین نمایید . نتایج میبایست به صورت مطلق و یا انحراف نسبی (درصد یا دسیبل ) و انحراف زاویه از حساسیت نسبت به نقطه مرجع ارائه گردد . در مورد سنسورهایی که با اتصال دو سر رزوه (stud) به محرک ارتعاشی اتصال مییابند ، لایه نازکی از گریس ، موم یا روغن میبایست بین سطوح و محرک ارتعاشی به کار رود ، به ویژه در صورتیکه کالیبراسیون برای فرکانس های بالا به کار رود .