ارتعاشات حاصل از نابالانسی، رایج ترین عیب در ماشین آلات دوار است. بنا بر سازمان استاندارد جهانی (ISO-1940-1)، نابالانسی عبارت است از:
وضعیتی که در روتور وجود دارد، در هنگامی که ارتعاش، نیرو یا حرکت در نتیجهی نیروهای گریز از مرکز به یاتاقانها ابلاغ میشوند.
تعریف دیگر مورد استفاده، توزیع نابرابر جرم حول محور مرکز دوران روتور است.
در تعریف فوق دو مکمل مورد استفاده قرار میگیرد: مورد اول خط مرکز دوران است و دیگری خط مرکز هندسی است.
مورد اول به صورت محوری که روتور بدون قیود یاتاقان حول آن دوران میکند تعریف میشود و خط مرکز هندسی، همانطور که از نامش مشخص است، محور مرکز فیزیکی روتور است.
وقتی که دو محور بر هم منطبق باشند، روتور میزان یا بالانس است و در غیر این صورت با نامیزانی روبه رو هستیم. سه نوع نابالانسی که در ماشینها با آنها رو به رو میشویم، عبارتاند از:
۱-نابالانسی استاتیک(Static Imbalance): دو خط مرکز تعریف شده موازی هم هستند.
۲- نابالانسی کوپل( Couple Imbalance): دو خط مرکز، در مرکز تلاقی میکنند.
۳-نابالانسی دینامیک(Dynamic Imbalance): دو خط مرکز تماسی ندارند و با هم مصادف نمیشوند.